Ang Bangkero
salin ni Lourdes H. Vidal
salin ni Lourdes H. Vidal
Noong
bago pa lamang ang lungsod Maynilang
Tinangka’t nilalang ng maykanilangan.
Nagpatayo sila ng mga paaralang
Kung saan pumasok ang mga pantas at paham.
Tinangka’t nilalang ng maykanilangan.
Nagpatayo sila ng mga paaralang
Kung saan pumasok ang mga pantas at paham.
Tatlong
paaralan ang magkakapisan:
Iyong Santo Tomas at San Juan de Letran;
Santa Terisita, colegio din naman
Sanayan ng isipan ng mag-aaral.
Iyong Santo Tomas at San Juan de Letran;
Santa Terisita, colegio din naman
Sanayan ng isipan ng mag-aaral.
Lumipas
ang taon, natapos ang aral,
Umuwing lahat ang nagsisipag-aral
Sa kanilang bayan na kanilang taglay
Lahat ng dangal, puri at karunungan.
Umuwing lahat ang nagsisipag-aral
Sa kanilang bayan na kanilang taglay
Lahat ng dangal, puri at karunungan.
Sa
tawiran may isang nais sumapit
Sa malapad na pampang ng ilog Kalumpit;
Tumawag ng bangka sa kanyang pagtawid;
”Magbabayad ako paglipat ng tubig.”
Sa malapad na pampang ng ilog Kalumpit;
Tumawag ng bangka sa kanyang pagtawid;
”Magbabayad ako paglipat ng tubig.”
Sumakay
na roon iyong mag-aaral;
Umupong tahimik sa isang luklukan;
Binuksan ang payong, saka nagpahayag:
”Dinggin mo, bangkero, ang aking pahayag.”
Umupong tahimik sa isang luklukan;
Binuksan ang payong, saka nagpahayag:
”Dinggin mo, bangkero, ang aking pahayag.”
Sa
gitnang ilog, bangkero’y nagsasagwan,
Tanong ng mag-aaral sa kanya: “Ilang
Koro ang anghel sa kalangitan,
Ang mga santo at santa ilang pangkat?”
Tanong ng mag-aaral sa kanya: “Ilang
Koro ang anghel sa kalangitan,
Ang mga santo at santa ilang pangkat?”
Napatanga
na nga ang batang bangkero;
Nang sa mag-aaral sumagot na ito:
”Ito lang ang kaya ng dukhang balak ko.
Nang sa mag-aaral sumagot na ito:
”Ito lang ang kaya ng dukhang balak ko.
“Dahil
sa akin sana iyong inaalam
Una at huli ng bangkang sinasakyan,
At saka itong katig at itong sagwan;
Ito ang alam ko, siyang kinagisnan.
Una at huli ng bangkang sinasakyan,
At saka itong katig at itong sagwan;
Ito ang alam ko, siyang kinagisnan.
“Kahit
na mababa ang napag-aralan;
Bunying
Pilosopo, aking itatanong;
Magbuhat po dito hanggang sa dalungan
Ilan kaya ang hampas ng aking sagwan.
Magbuhat po dito hanggang sa dalungan
Ilan kaya ang hampas ng aking sagwan.
“Pagsulak ng tubig, paglitaw ng bula
Sa pagpupulutong ilang libo kaya;
Sa akin sagutin itong inuusisa
Pagkat pantas ka, marunong, masalita.”
Sa pagpupulutong ilang libo kaya;
Sa akin sagutin itong inuusisa
Pagkat pantas ka, marunong, masalita.”
Mag-aaral
nagulat, nag isip-isip,
Tanong ng bangkero nagsara ng bibig;
Kusang nagsisi, sarili ang inusig
Kung ba’t ang bangkero kanya pang sinulit.
Tanong ng bangkero nagsara ng bibig;
Kusang nagsisi, sarili ang inusig
Kung ba’t ang bangkero kanya pang sinulit.
“Ito
lamang gaod nitong aking sagwan,
Hindi mo mabilang nang may katiyakan,
’Yong anghel sa langit, sila mo pang alam
Gaya ko’y di ka galing sa kalangitan.
Hindi mo mabilang nang may katiyakan,
’Yong anghel sa langit, sila mo pang alam
Gaya ko’y di ka galing sa kalangitan.
“Binabalaan
ko, Pilosopong palso,
Nararapat huwag kalimutan ito;
Kung di mo kasama sa klase natuto,
Nararapat huwag kalimutan ito;
Kung di mo kasama sa klase natuto,
Huwag
tanungin ng dunong na abstracto.
”Tingnan si Lusiper noong unang araw,
Sa trono ng langit ilaw siyang tanglaw;
Nagpalalo siyang, nagtaas ng lipad,
Doon sa Impiyerno siya ang lumagpak.
Kayong
nakikinig, huwag nang tumulad,
Doon sa mag-aaral, palalong sukat;
Sa Maynila nag-aaral ng kakapurat,
Pagbalik niya, Kastilaloy na agad.
Doon sa mag-aaral, palalong sukat;
Sa Maynila nag-aaral ng kakapurat,
Pagbalik niya, Kastilaloy na agad.
No comments:
Post a Comment